به توصیه‌ی دوباره‌ی یکی از دوستانم کتاب سه دقیقه در قیامت» رو خوندم و این نظر رو براش در طاقچه ثبت کردم:
کتاب مفیدی است که شرط بهره‌بردن از اون، خوندنش برای استفاده‌بردنه و نه برای نقد کردن؛ جزء اون دسته از کتاب‌هاست که بدک نیست چند وقت به چند وقت مطالعه‌ش کرد تا اثر اون در روزمره‌گی دنیا فراموش نشه و تازه بشه و تازه بمون.»
خدا رو چه دیدین؟ شاید خل شدم و بلندبلند خوندمش و تو کست‌باکس یا
شنوتو منتشرش کردم؛ سعی هم می‌کنم که برای رضای خدا باشه، ارواح عمه‌م.
پی‌نوشت:
یک. قطعا یکی از بهترین لذات این دنیا مطالعه است.
دو. آقای دوست که نیستی ولی می‌بینی، ازت ممنونم.
مابعدالتحریر:
این کتاب رو قبلا یکی بلند بلند خونده، پس بنده دیگه نمی‌خونمش. اینکه چطوری خونده‌شده رو نمی‌دونم چون گوش نکردم، اما می‌تونید
اینجا بشنویدش!
درباره این سایت