دسته‌ی اول:
ازدواج هایی که قبل از ۲۵ سالگی آقایان و قبل از ۲۳ سالگی خانم‌ها صورت پذیرفته:
با توجه به عدم ثبات معیارهای انتخاب همسر، عدم شناخت فردی و شرایط پیرامون، عدم استقلال فکری، مالی و ضعف تصمیم‌گیری، انتخاب‌های احساسی و عدم شناخت کافی از جنس مخالف، این دسته از ازدواج‌ها یکی از پر ریسک‌ترین نوع ازدواج‌ها به شمار می‌رود و افرادی که در این رده‌ی سنی تصمیم به ازدواج و طی مراحل آشنایی دارند لازم است آموزش‌های لازم را جهت ارتباط و شناخت صحیح کسب نمایند و با مشاور و راهنمایی خانواده‌ها نسبت به آن اقدام نمایند.
دسته‌ی دوم:
ازدواج به علت نیاز جنسی
اگر چه بخش اعظم دلیل ازدواج مردان می‌تواند به منظور تامین غریزه‌ی جنسی آن‌ها باشد و این حق عرفی و شرعی آن‌هاست، اما نیاز جنسی نباید تنها دلیل ازدواج باشد چرا که پس از تامین‌شدن آن فشار حاصل از شرایط پیرامون زندگی و مسئولیت‌پذیری و عدم برنامه‌ریزی می‌توانند باعث شکست در ازدواج شود.
دسته‌ی سوم:
ازدواج تحمیلی
ازدواج‌هایی که به طرفین از سوی خانواده یا بر اساس رسم و رسومات تحمیل میشود و بعضا ازدواج‌های فامیلی می‌باشند که علاوه بر اینکه درصد شکست در این دسته از ازدواج‌ها زیاد است، می‌تواند باعث گسترش خیانت‌های جنسی و عاطفی زوجین نسبت به یکدیگر شود، هم‌چنین باعث سرخوردگی و ضعف در استقلال فکری و تصمیم‌گیری افراد شود.
دسته‌ی چهارم:
ازدواج‌هایی که به واسطه‌ی ظاهر و موقعیت اجتماعی طرفین صورت می‌پذیرد
اگر چه انسان مجذوب زیبائی‌ها میشود و نمی‌تواند به ظواهر بی‌اهمیت باشد اما از آن‌جایی که ظاهر در ابعاد مختلف در گذر زمان عادی میشود و پس از سایر خصوصیات که اکثرا باطنی هستند نمود می‌کند لذا با توجه به تجارب مشاورین توصیه میشود زیبایی ظاهری در کنار سایر خصوصیات فردی و شخصیتی افراد ملاک انتخاب همسر باشد نه تنها دلیل انتخاب.
درباره این سایت